باز هم سلام . باز هم من اومدم با حرفهای قصه داری دلم.
چیه چرا تعجب کردی.چیه باز داری با خودت میگی باز این دیونه شروع کرد به نوشتن.
از نظر تو نوشتن جرم هستش.پس اگر این طور بود که دیگه هیچ کسی نمیرفت نویسنده بشه.
به نظرت حدث میزنی نوشته این بار من چیه.
حتما باز هم میگی درباره عشق و عاشقی هستش.
اما نه این بار درباره وفاداری و صداقت هستش.چیزی که این روزها دیگه خیلی کم میان همدیگه اون رو احساس میکنیم.
واقعا دیگه میشه به کی اعتماد کرد.از نظر من به هیچی.کسی که یه بار بیاد وارد زندگیت بشه بعد بفهمی .....
واقعا همچین عشقی که نه معنی وفاداری و نه صداقت رو بدونه از نظرت به درد هم میخوره. غیر از اینکه یک تا 2 روز دوام بیاره خیلی هم شاهکار کرده.
نمیدونم متوجه مطالب من میشی یا نه . من فقط این وبلاگ رو ساختم که با دست نوشته های خودم غم و قصه های خودم رو التیام بدم. تنها چیزی که منو اروم میکنه نوشت غم هام هستش.
غم هایی که نمیشه اونها رو باز گو کرد.
پس اگر نشه اون ها رو گفت پس نوشتن اونها خیلی راحتر از گفت اونهاست.
به خدا دیگه خسته شدم. از همه چی. احساسا میکنم زیادی هستم. احساسا میکنم رو این کره خاکی دیگه جایی ندارم که بشه لحظه ای نشست و به یک گوشه دل انگیز و قشنگ خیره شد.
دیگه به هیچکس اعتماد ندارم. یعنی از من سلب شده.هم اعتماد هم وفاداری و هم صداقت.
ولی امیدوارم شما که داری نوشته های من رو بخونی زره ای از وفاداری و صداقت تو وجودت باشه.
:جستجو