تو این دنیا ادم خیلی سخته وقتی که عاشق کسی بشه یا اینکه بخواد عاشق اون بشه بدونه که اونی که دوستش داره ماله یکی دیگه هستش. خیلی سخته وقتی بدونه اونی که همشیه ارزوشو داشته ماله نفر قبلی اون هستش.

همیشه تو کلوب واژه ای به نام نفر قبلی رو تو مبحث ها بازگو میکردند ولی اصلا اهمیت نمیدادم. ولی تازه میفهمم که ادم همیشه یک نفر قبلی هم داره.سخته ادم وقتی دلش شکست کسی نباشه با اون باشه و سخته اونی که خیلی دوستش داری ماله تو نباشه.

اصلا شاید من لیاقت اونی رو که باید باشه رو ندارم و اینکه اصلا شاید دوستم نداشته باشه که اینجوری راجب اون فکر میکنم. اینجاست که احساس میکنی دارند بهت ترحم میکنند. من از تنها چیزی که بدم میاد ترحم هستش و خیلی هم بیزارم.

اخه وقتی ادم میتونه عاشق بشه ، وقتی میتونه یکی رو دوست داشته باشه و بهش عشق بورزه دیگه تو این میون ترحم چه میتونه فایده داشته باشه. اصلا این ترحم چیه . چرا باید به اونی که اصلا دوستش نداری ترحم کنی. با این کارها فقط دل اون رو بیشتر میشکنی.

دیگه نمیخوام عاشق بشم . دیگه نمیخوام کسی و دوست داشته باشم و دیگه اصلا نمیخوام کسی بهم ترحم کنه .دیگه نمیخوام احساس دوست داشتن رو تجربه کنم و دیگه نمیخوام کسی بهم .......؟!؟!؟

من همیشه اخر نوشته هام میخوام این مطلب رو بگم ( اگر یکی رو دوست داری برو و براش یک شمع روشن کن تا همیشه به یادش باشی)